Het bestaan van fascia is al heel lang bekend, maar fascia werd gemakshalve ondergebracht bij bindweefsel. Inmiddels is duidelijk dat dit de grote invloed van fascia geen recht doet. In 2001 bracht Thomas Myer de myofasciale lijnen bij mensen in kaart, en pas in 2015 deed Vibeke Elbrond dit voor paarden. Ze vond patronen die door het hele paard lopen en alles met elkaar verbinden.

​

Fascia is een type bindweefsel en heeft verschillende functies. Het geeft vorm aan het lichaam, zorgt voor goede beweging van spieren langs elkaar, het verspreiden van schokbelasting door het hele lichaam, het versterken van delen in het lichaam waar spanning is en het beschermen van weefsels. 

​

Fascia kan minder goed gaan functioneren als het niet voldoende vochtig is, als er verklevingen zijn ontstaan door trauma (vb een klap of afknelling) of als er een chronische overbelasting is van een spier, spiergroep of lichaamsdeel. Zo kan een ruiter de ervaring hebben dat gewrichten en spieren van een paard prima in orde zijn, maar door strakke fascia een schouder niet de optimale beweging kan maken, een hals niet soepel buigt, een rug strak is of een achterbeen niet ver genoeg ondertreedt.

​

Met verschillende technieken kan de fascia weer soepel en los worden gemaakt (myofascial release). Belangrijk daarbij is, net als bij alle massage technieken, dat ook wordt gekeken naar de invloed van het voer en drinken, de training, het tuig en de omgeving, om te voorkomen dat de problemen weer terugkomen.

​